درمان سکته مغزی به مدت زمانی از یک تا چند سال نیازمند است. به طور قطعی نمی‌توان گفت که بیماران پس از پایان دوره، بهبودی کامل به دست خواهند آورد اما بر اساس ...
درمان سکته مغزی به مدت زمانی از یک تا چند سال نیازمند است. به طور قطعی نمی‌توان گفت که بیماران پس از پایان دوره، بهبودی کامل به دست خواهند آورد اما بر اساس تحقیقات آن‌ها می‌توانند بسته به مشکل خود به نزدیک‌ترین حالت پیش از حادثه بازگردند. در این مطلب قصد داریم طول درمان ایسکمی مغزی را به طور کامل بررسی کنیم. اگر قصد کسب اطلاعات بیشتر درباره این موضوع را دارید، لطفا تا انتهای مقاله همراه ما بمانید.
آیا سکته مغزی خوب می‌شود؟
هم بله و هم خیر. تأثیرات ایسکمی مغزی ممکن است تا سال‌ها روی بدن بماند. اگر این عارضه به مرگ نینجامد، پیامدهای آن را می‌شود تا حدودی درمان کرد. به گفته پزشکان متخصص، مهم‌ترین مرحله برای درمان، دقیقا پس از سکته است. وقتی که بیمار به‌تازگی دچار ایسکمی شده، می‌شود برای او راه‌کارهای درمانی مختلفی به اجرا درآورد. به‌طورکلی اگر بخواهیم به سؤال "آیا سکته مغزی خوب می‌شود" پاسخ شفاف ارائه دهیم باید بگوییم: احتمال بهبودی پس از ایسکمی وجود دارد.
فردی که سکته کرده، چه مشکلاتی دارد؟
· چالش‌های ارتباطی: بسیاری از افراد پس از سکته در صحبت‌کردن مشکل دارند. آن‌ها نمی‌توانند کلمات را به شکل کامل ادا کنند.
· چالش‌های حرکتی: چالش حرکتی یکی از مشکلات شایع پس از ایسکمی مغزی است. درمان این مشکل بسته به‌شدت می‌تواند از یک ماه تا چند سال طول بکشد.
· مسائل رفتاری و عاطفی: فراموش‌کاری، بی‌احتیاطی، تحریک‌پذیری غیرمعمول از مشکلات مرسوم بین افراد آسیب‌دیده از ناحیه مغز است.
بررسی کامل خط زمانی درمان سکته مغزی
ایسکمی از ناحیه مغز، بیماری ساده‌ای نیست و باید آن را جدی بگیرید. این عارضه به شکل ناگهانی به بدن حمله خواهد کرد؛ اما آثار آن تا سال‌ها باقی خواهد ماند. در ادامه مطلب قصد داریم مراحل درمانی را به ترتیب معرفی کنیم.
اولین مرحله درمان سکته مغزی (لحظه وقوع حادثه)
در اولین مرحله از درمان، باید بیمار را سریعا به اورژانس یک مرکز پزشکی رساند. اگر علائم سکته تا چند ساعت قبل از بروز آن پدیدار شود؛ پزشکان اورژانس، قرص‌های رقیق‌کننده خون را توصیه خواهند کرد. بسته به شرایط و شدت ایسکمی، بیمار باید تحت مراقبت‌های ویژه قرار بگیرد. توانبخشی بدن در این افراد حدودا پس از 24 ساعت آغاز خواهد شد. در طول مدت درمان سکته مغزی باید دکتر مغز و اعصاب، فیزیوتراپیست، آسیب‌شناس رفتار و گفتار و پرستارهای مختلف، شرایط بیمار را تحت‌نظر داشته باشند. این مرحله از درمان بسیار مهم و کلیدی است.
چند هفته اول پس از سکته مغزی
به طور معمول، چنین بیمارانی را از 5 تا 7 روز در بخش مراقبت‌های ویژه نگه خواهند داشت. ادامه روند درمانی پس از بررسی تیم توانبخشی مشخص خواهد شد. این تیم با ارزیابی شرایط، نحوه ادامه درمان را مشخص می‌کند. اثرات درازمدت این عارضه بسته به‌شدت وقوع آن ممکن است چنین مواردی را شامل شود:
· علائم شناختی مثل مشکلات حافظه و مشکل در صحبت‌کردن
· علائم فیزیکی مثل ضعف، فلج شدن صورت و مشکل در بلع
· علائم عاطفی مثل افسردگی و پرخاشگری
· خستگی شدید و مشکل در خواب
برای هر یک از این مشکل‌ها راه درمانی مخصوصی وجود دارد. برای مشکلات فیزیکی معمولا فیزیوتراپی و کاردرمانی بسته به اینکه کدام ناحیه از مغز درگیر شده، مفید است. برای بحث گفتاری و رفتاری نیز گفتاردرمانی توصیه می‌شود. در درمان سکته مغزی، افرادی که در بلع به مشکل خورده‌اند به کمک لوله‌هایی مخصوص مشکلشان برطرف خواهد شد. درمان قطعی سکته مغزی وجود خارجی ندارد و تمامی راه‌های درمانی تلاشی برای کمک به بیمار هستند.
یک تا 3 ماه پس از سکته مغزی
مدت یک تا سه‌ماهه، بازه‌ای بوده که بیمار می‌تواند بیشترین بهبودی را در آن تجربه کند. در طول این مدت، بیماران بر اساس یک برنامه توانبخشی تمرینات مختلفی را پشت سر خواهند گذاشت. هدف این دوره درمانی این است که بیماران را تا جایی که امکان دارد به شرایط پیش از سکته بازگردانند. تمرین‌های این دوره انواع مختلفی دارند. ممکن است در مراحلی از بیمار بخواهند که خمیردندان را خودش به‌تنهایی باز و بسته کند تا شرایط فیزیکی او را بسنجند. ممکن است از او بخواهند حروف و کلماتی خاص را به شکل کامل ادا کند تا توانایی گفتاری فرد آسیب‌دیده تقویت شود.
6 ماه بعد از سکته و پس از آن
پس از شش ماه احتمال بهبودپذیری تا حد زیادی پایین خواهد آمد. پس از این دوره، بیماران به ثباتی نسبتی خواهند رسید و تغییر شرایط آن‌ها سخت است. بسیاری ممکن است تا این مرحله به بهبودی کامل نیز دست پیدا کنند و دیگر نیاز نباشد برنامه توانبخشی جدید بگیرند. بااین‌حال هنوز اندک امیدهایی برای درمان بیشتر بیماران هست. حتی پس از گذشت سال‌ها پزشکان متخصص تلاش می‌کنند با پیشرفت‌های کوچک شرایط زندگی فرد تحت درمان را بهتر کنند.
توانبخشی برای درمان سکته مغزی
برای درمان سکته مغزی یک برنامه جامع مشخص خواهد شد تا فرد آسیب‌دیده به کمک آن، شرایطش را بهتر کند. پایه‌های تنظیم و تدوین این برنامه بر اساس نیازهای شخص بیمار است. ما از بدو تولد تا به امروز مهارت‌های مختلفی را در خود تقویت کرده‌ایم. ایسکمی می‌تواند در این مهارت‌ها خلل ایجاد کند و عملکرد آن‌ها را از بین ببرد. برخی از انواع این مهارت‌ها عبارت‌اند از:
· مهارت‌های خودمراقبتی (شامل تغذیه، نظافت، حمام کردن، لباس پوشیدن، دفع و عملکرد جنسی)
· مهارت‌های حرکتی (پیاده‌روی، جابه‌جایی و ...)
· مهارت‌های ارتباطی (گفتار، نوشتار و سایر روش‌های ارتباط)
· مهارت‌های شناختی (حافظه، تمرکز، قضاوت، حل مسئله و مهارت‌های سازمانی)
· مهارت‌های اجتماعی (تعامل با دیگران در خانه و اجتماع)
· و بسیاری مهارت دیگر
بهترین دارو برای بیماران سکته مغزی
در همین ابتدا توجه داشته باشید که هیچ یک از این داروها را نباید بدون مشورت پزشک مصرف کنید. داروهایی که برای درمان سکته مغزی استفاده می‌شوند، چند دسته هستند. برخی از آن‌ها را باید پیش از سکته مصرف کرد و برخی دیگر، برای روند درمانی پس از آن برنامه‌ریزی شده‌اند. داروهایی که برای مصرف پیش از حادثه هستند عموما نقشی ضد لخته دارند. انواع داروهای ضدانعقاد خون و ضد پلاکت را می‌شود در این برهه مصرف کرد. برای قلب نیز ممکن است داروهایی برای منظم‌کردن ضربان توصیه شود.
داروهایی که پس از سکته مصرف می‌شوند انواع مختلفی دارند و طیف بیشتری را شامل خواهند شد. نمونه‌هایی از داروهای پس از عارضه عبارت‌اند از:
· داروهای ضدافسردگی
· داروهایی برای مرکزی بدن
· مکمل‌هایی برای پوکی‌استخوان
· داروهایی برای اسپاسم ماهیچه‌ای
· فعال‌کننده پلاسمینوژن بافتی
· استاتین‌ها
· داروهای فشارخون
این داروها بسته به نظر پزشک و مشکل بیمار تجویز خواهند شد.
درمان سکته مغزی باید توسط پزشکان و متخصصان بسیاری کنترل شود. مصرف سرخود دارو چه قبل از بروز حادثه و چه پس از آن، منجر به عواقب جبران‌ناپذیری خواهد شد. به‌طورکلی افراد آسیب‌دیده می‌توانند بخشی از توانایی خود را پس از اتمام روند درمانی به دست بیاورند. بیشترین میزان بهبودی در 3 ماه اول درمان حاصل خواهد شد. شدت ایسکمی در میزان توانبخشی تا حد زیادی تأثیرگذار است. برنامه توانبخشی توسط متخصص بر اساس نیازهای بیمار تدوین می‌شود. سپاسگزاریم که تا انتهای مقاله همراه ما بودید.
منبع:تبیان
نظر شما